สร้างลูกค้าประจำ ง่ายมากๆ

เทคนิคพิชิตใจ ทำอย่างไรให้มี “ลูกค้าประจำ”

บ่อยครั้งที่ธุรกิจต้องตาย เพราะสินค้าขายได้รอบเดียวธุรกิจประเภทเดียวกันขายสินค้าเหมือนกันทำไมแม่งขายดีจังวะ!!ทำไมมีลูกค้ามาซื้อแล้วซื้ออีก ยิ่งทำยิ่งปัง เค้าทำยังไงกัน? ผมจะบอกก่อน การสร้าง Loyalty Brandในยุคที่ตลาดออนไลน์เข้ามาทำให้ลูกค้านอกใจได้เสมอคุณจำไว้เลยว่าสิ่งที่จะทำคือสร้างBrand Awareness ให้สินค้าเข้าไปอยู่ในตำแหน่งTop of Mindให้ได้จุดสำคัญ จึงอยู่ที่การสร้างสินค้าให้คนรัก

มันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ? ใช่  แม่งโคตรสำคัญคุณจำไว้เลย ท่องไว้ “ไม่ได้มีร้านของเราร้านเดียวในโลก”

“ความแตกต่าง (Differentiate)” เท่านั้นที่จะทำให้เรามีหนทางที่จะชนะร้านอื่น ๆ ได้หาเอกลักษณ์ของตัวเองให้เจอ สร้าง Personal Branding ผ่าน Social Media เพราะจะทำให้คนรู้จักเรามากขึ้น

ลูกค้าต้องเกิดFeeling เกิดความรู้สึกที่ดีทำให้ลูกค้ามีประสบการณ์ร่วม สร้างความน่าจดจำ (ก่อนซื้อ-ระหว่างซื้อ-หลังการซื้อ)จุดพีคมันอยู่ตรงนี้Trend ทุกวันนี้เน้น Emotional คือแม่งเน้นให้ผู้บริโภค บริโภคด้วยความอยากเน้นการซื้อด้วยอารมณ์มากกว่าเหตุผลคุณลองสังเกตดู บางที แม่งเราซื้อของบางอย่างกันแบบงง ๆ อยากได้รึปล่าวไม่รู้ แต่กรู อยากซื้อ 5555 ต้องสร้างการจดจำเกิดการบอกต่อให้ได้ ซึ่งผมมองว่า Brand อย่างเดียวไม่พอต้องทำให้เกิด Passion หรือความหลงใหลใน Brand ด้วยจนเป็น Brand Mantras หรือตราสินค้าที่อยู่ในใจเหมือนถูกมนต์สะกดนั่นเองสมัยนี้แม่งโคตรแข่งขันทำ Brand ทำ Marketing

ถ้าสินค้าดี การตลาดเริด = ปังถ้าสินค้าดี การตลาดห่วยแตก = พออยู่ได้  ถ้าสินค้างั้น ๆ การตลาดดี = พอขายได้ถ้าสินค้างั้น ๆ การตลาดห่วยแตก = ดับแต่ถ้าสินค้าดี การตลาดดี โมเด็ลธุรกิจดี ผลลัพธ์ คือ แม่งโคตรรวย  ที่ผมจะบอกก็คือ สินค้าดีไม่ดี ดูได้จากการ “ซื้อซ้ำ” และบอกต่อนั่นเองวิธีที่ทำให้การขายไม่เหนื่อย คือ คุณต้องสร้างสินค้า ให้ “ลูกค้ารัก” ทำให้ ลูกค้ารักนั้น ก็คือสิ่งแรกเลย “คุณต้องสร้างผู้ชม”

“ทำให้แค่คนรู้จัก เปลี่ยนเป็นรัก ผ่านเนื้อหาที่เรานำเสนอ” สร้างเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับสินค้า และผู้ชมได้รับคุณค่าทำออกมาแล้ว “คนชอบ > แชร์ > และติดตาม” ผ่านภาพ วีดีโอ บทความ แล้วใช้สื่อออนไลน์แพร่ตลาดทำให้เกิด “Trust” ให้ได้  คุณต้องสร้างอารมณ์ Mood ลงไปใน Content  และอารมณ์ที่จะ Go Viral มากที่สุดจำไว้เลย “อึ้ง ทึ่ง ซึ้ง เสียว ดราม่า ฮาสัส ๆ”

เครดิต ครูชัย